به سند صحیح از مقداد بن اسود کندی روایت شده که روزی در خدمت حضرت علی (ع)

بودم که آن بزرگوار به من فرمود : برو و شمشیرم را بیاور! وقتی شمشیر را به حضرت دادم

آن را روی زانوی خود نهاد واز زمین بلند شد و به سوی آسمان رفت تا جای که از چشمانم

ناپدید شد هنگامی که نزدیک ظهر شد امیرالمومنین _ آن حاکم زمین و آسمان _ را دیدم که

به پایین می آمد تا اینکه به زمین رسید در حالی که از شمشیرش خون می چکید! عرض کردم

ای مولا کجا بودی؟ حضرت فرمود : در ملا اعلی میان دو طایفه خصومت بود. میان آنان رفتم و

خصومتشان را برطرف کردم عرض کردم : ای ولی الله مگر امر ملا اعلی با شماست؟ آن مقرب

درگاه رب ودود فرمود : ای مقداد ! من حجت خدا بر مخلوقات در آسمانها و زمین هستم و در

آسمانها هیچ فرشته ای قدم از قدم بر نمی دارد مگر به اذن من. سپس فرمود : ساکنان

آسمانها فرشتگان هستند و ساکنان هوا طایفه یی از جنیان که پرواز می کنند و ساکنان

روی زمین ادمیان و ساکنان زیر زمین سرکشان شیاطین هستند.چون دو طایفه ی جن در

طبقات هوا دشمنی داشتند من به فرمان خداوند حاضر شدم و میان آنان صلح برقرار کردم.