هرچند وایمکس از دیگر تکنولوژِی های بیسیم جدیدتر است، اما جزو تازه ها نیست و از عمرش میگذرد. در مطالب مختلف پیرامون آن بیشتر به محاسن این شبکه ها پرداخته شده بود، از این رو بهتر دیدم  برخی معایب آن را هم بیان کنم.

وایمکس هم هر چه باشد نهایتاً یک بیسیم است و پیرو قوانین ساده امواج رادیویی. هر چند با استفاده از تکنولوژی های دیجیتال در بهبود آن کوشیده شده است اما نهایتاً مسئله موانع و محیط همچنان اثرات خود را خواهد گذاشت که گاهی کاملاً موجب نا امیدی شما میشود. از طرف دیگر، استفاده از شبکه وایمکس در بیشتر مواقع (به علت حوزه وسیع و موانع محتمل) نیازمند سرپال کردن دکل (بیشتر مواقع در هر دو طرف) میباشد. البته وایمکس مورد استفاده در تلفن همراه متفاوت است، احتمالاً سلول ها(محلی) شما را معاف از نصب دکل خواهند کرد. بزرگترین اشکال وایمکس که در بیشتر کشورها پس از موج اولیه استقبال، موجب بازنگری در آن شده است، مسئله تاثیر امواج مربوط آن بر محیط و انسان است. این کاملاً درست است که اثر محیط روی وایمکس به نسبت دیگر شبکه های بیسیم بسیار کاهش یافته، اما به همین میزان به علت استفاده از توان بالای اثر آن روی جانداران بیشتر شده است.

وایمکس در واقعیت:

همه جا گفته میشود وایمکس می تواند 70 Mbps در محدوده 70 مایلی (113 کیلومتر) با ایستگاه متحرک ارائه کند، در حالی که این تنها در ایده آل ترین شرایط و فقط به شرط وجود یک گیرنده.

در محیط باز (در وضعیت نقطه به نقطه – دارای دید) شما میتوانید سرعت 10 مگابایت را در فاصله 10 کیلومتری داشته باشید. اما در مناطق شهری و با توجه به نداشتن وضعیت point to point (داشتن دید) شما حداکثر در 2 کیلومتری از مرکز ممکن است سرعت 10 مگابایت را داشته باشید. و همه اینها در صورت ثابت بودن شما است، حرکت کردن شما میتواند افت چشمگیر تری در شبکه ایجاد کند.

همینطور در وایمکس نه تنها ممکن است پهنای باند اینترنت شما به اشتراک باشد که خود شبکه وایمکس (امواج رادیویی آن) نیز به اشتراک باشد که کاهش مضاعفی در پهنای باند شما خواهد داشت. شبیه وایفی زمانی که اشتراکی باشد.

مسئله بزرگ وایمکس هم نصب تجهیزات و البته نگهداری آن است که بسیار دشوار تر و پرهزینه تر است.

وایمکس در یک نگاه

مزایا:
•یک ایستگاه میتواند صدها کاربر را پوشش دهد.
•به نسبت شبکه های سیمی سریعتر امکان اتصال کاربران فراهم است (مانند ADSL و ISDL و …)
•در محیط باز و در صورت برقراری وضعیت دید نقطه به نقطه سرعت 10 مگابایت در 10 کیلومتری که بسیار مطلوب است.
•برتری های مختلف این سیستم و استاندارد آن نسبت به نمونه های مشابه.

معایب:

•بر خلاف تصور، مدت زمان انتظار برای اتصال به شبکه طولانی تر است.
•اثرات محیطی باران و آب در این شبکه اثر بیشتری دارد هر چند در مورد امواج مزاحم نسبتاً ایزوله شده است اما نسبت به رطوبت هوا آسیب پذیر تر شده است.
•با وجود بهینه کردن تجهیزات دیجییتال سیستم جهت مقابله با امواج مزاحم، هنوز رزونانس با شبکه ها و امواج رادیویی دیگر ممکن است حادث شود.
•مسئله فرکانس های مورد استفاده این شبکه. (دارای اثرت بیشتر روی جانداران)
•از اشکالات دیگر وایمکس، تجهیزات و نیاز رسیدگی بیشتر بود، همچنین مصرف انرژی آن در مقایسه با دیگر شبکه های بیسیم بسیار بالا است و نیازمند منابع برق زیادی است.
•نصب تجهیزات آن نیازمند محیط های بزرگ هست و با نصب یک دکل ساده سر و ته قضیه هم نخواهد آمد.

اما مسئله رطوبت در مورد این شبکه فکر کنم از چشم ایرانسل هم پنهان بوده …

در هوای مرطوب اینترنت تعطیل به علت بارندگی – شرجی بودن هوا یا …