یکی از مسئولین سازمان فرهنگ و هنر جدیدا در اولین مصاحبه خود فرمودند به شعر شکل اداری و مناسب تری میدهیم!

من در زیر به اشعاری از چند شاعر که شکل اداری و مناسب به خود گرفته اند اشاره میکنم

خیام:
خیام اگر ز باده مستی، خوش باش
با ماه‌رخی اگر نشستی، خوش باش
شکل اداری‌تر و مناسبت‌تر:
جناب آقای خیام
اگر از نوشیدن نوشابه‌ی غیرالکلی حالت غیرطبیعی پیدا کرده‌اید، احساس نشاط کنید.
اگر با همسر شرعی و قانونی خویش که چهره‌ای مقبول دارد، در خانه نشسته‌اید و برنامه‌های صدا و سیما را تماشا می‌کنید، احساس نشاط کنید‌.

نیما:
خانه‌ام ابری است
شکل اداری‌تر و مناسبت‌تر:
منزل مسکونی این‌جانب ابری می‌باشد.

حافظ:
طالع اگر مدد دهد، دامنش آورم به کف
گر بکشم زهی طرب ور بکشد زهی شرف
شکل اداری‌تر و مناسبت‌تر:
اگر توفیق عنایت شود، گوشه‌ی شلوار ایشان را خواهم کشید.
اگر بنده موفق به کشیدن شدم، مایه‌ی بسی مسرت و شادمانی خواهد بود، ولی اگر ایشان کشید، نشانه‌ی عفاف و پاکدامنی ایشان می‌باشد.

ساسی مانکن:
تهرانو L.A کن
گور بابای Akon
شکل اداری‌تر و مناسبت‌تر:
تهران را در زمره‌ی شهرهای پیشرفته‌ی جهان درخواهیم آورد.
خوانندگان وطنی بسی از نمونه‌های مشابه خارجی برتر می‌باشند.

شفیعی کدکنی:
آن‌چه می‌خواهم، نمی‌بینم
وان‌چه می‌بینم، نمی‌خواهم…
شکل اداری‌تر و مناسبت‌تر:
همان‌طور درست است؛ نیاز به حک و اصلاح ندارد.